Prolog

Gdy miałam dwanaście lat, nigdy nie było wiadomo co się wydarzy. 

Zwłaszcza od tego feralnego dnia, gdy przewróciło się całe moje życie do góry nogami z najszczęśliwszej dziewczynki pod słońcem stałam się wrakiem człowieka. Nasi rodzice umarli. Wybuchł pożar. Mało pamiętam co wtedy się wydarzyło. Nigdy nie wyjaśniono przyczyn z jakich wybuchł pożar, ale czasem mam wrażenie, że komuś zależało na śmierci moich rodziców. Ale to tylko głupie przypuszczenia zdesperowanej nastolatki. Tak czy inaczej została mi tylko Ana. Moja siostra, która jest dla mnie wszystkim.

Mieliśmy trafić do Domu dziecka co się jednak nie stało. Zostałyśmy przyjęte do Domu Nocy, szkoły gdzie mieliśmy przechodzić spokojnie przemianę w wampira. Sama w to nie wierzyłam. Miałam nadzieje, że znajdziemy tu dom, lecz to się okazało tragicznym błędem...